تاثیر12 هفته تمرین مقاومتی بر شاخص‎های ساختاری قلب زنان سالمند

مقدمه: هدف از این تحقیق بررسی اثر 12 هفته تمرین مقاومتی بر شاخص های ساختاری قلب زنان سالمند بود. روش کار: روش تحقیق نیمه تجربی و طرح تحقیق به صورت پیش آزمون پس آزمون، پیگیری با گروه تجربی و کنترل می باشد. جامعه آماری تحقیق را سالمندان مرکز بهزیستی شهر کرمانشاه تشکیل دادند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند و بر اساس معیارهای ورود و خروج از بین زنان سالمند 60 تا 65 سال بود که 27 نفر به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. تمرینات با شدت 40% یک تکرار بیشینه آغاز و در سه نوبت (ست) با 10 تا 12 تکرار و استراحت 2 دقیقه ای بین هر مرحله و 3 دقیقه بین هر ایستگاه انجام شد. پس از 4 هفته اول شدت تمرینات به 60% یک تکرار بیشینه و از هفته هشتم به 70% یک تکرار بیشینه رسید و تا پایان هفته دوازدهم حفظ شد. از دستگاه اکوکاردیوگرافی برای اندازه­گیری متغیرهای ساختاری (توده بطن چپ، ضخامت دیواره بین بطنی در پایان سیستول، توده بطن راست) آزمودنی ها استفاده شد. جهت تعیین اثربخشی تمرین از آزمون اندازه گیری مکرر و جهت تفاوت بین گروه ها از آزمون بونفرنی استفاده شد. نتایج: میانگین نمرات متغیرهای ساختاری بین پیش آزمون و پس آزمون بعد از 12 هفته در گروه تجربی افزایش معناداری داشت (05/0≥p). نمرات متغیرهای ساختاری بین پیش آزمون و پیگیری بعد از 4 ماه (2 ماه تمرین و 2 ماه عدم تمرین) در گروه تجربی افزایش معناداری داشت (05/0≥p). همچنین نمرات متغیرهای ساختاری بین پس آزمون و پیگیری بعد از 2 ماه (عدم تمرین) در گروه تجربی کاهش معناداری داشت (05/0≥p). میانگین نمرات متغیرهای ساختاری بین پیش آزمون و پس آزمون بعد از 12 هفته (05/0≤p)، بین پیش آزمون و پیگیری بعد از 4 ماه (05/0≤p)، بین پس آزمون و پیگیری بعد از 2 ماه (05/0≤p) در گروه کنترل تفاوت معناداری نداشت. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که 12 هفته تمرین مقاومتی بر شاخص های ساختاری قلب زنان سالمند تاثیر معنی داری دارد.

Keywords:

تمرین مقاومتی , شاخص های ساختاری , قلب , زنان سالمند