اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری بر شایستگی اجتماعی و اضطراب کودکان

مقدمه: بررسی مراجعه­کنندگان به کلینیک­های کودک نشان از این دارد که بسیاری از کودکان در زمینه شایستگی اجتماعی و اضطراب مساله دارند؛پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری بر شایستگی اجتماعی و اضطراب کودکان انجام شد. روش کار: از روش نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. از بین تمامی کودکان مراجعه کننده به کلینیک­های منطقه 6 شهرستان تهران در سال 1397، 30  نفر به­صورت دردسترس انتخاب شدند و بصورت تصادفی در دوگروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش شایستگی اجتماعی و اضطراب کودکان بود. روش اجرا بدین ترتیب بود که بعد از پیش­آزمون، بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری برای گروه آزمایش اجرا گردید در نهایت از هر دو گروه پس­آزمون به عمل آمد. نتایج: تحلیل کواریانس نشان داد که پس از حذف اثر پیش­آزمون، میانگین نمرات پس­آزمون در شایستگی اجتماعی و اضطراب کودکان دو گروه اختلاف آماری معناداری داشتند (001/0p<).  نتیجه گیری: این مطالعه نشان می­دهد که بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری بر افزایش عملکرد اجتماعی و کاهش اضطراب کودکان موثر است.

Keywords:

بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری , شایستگی اجتماعی , اضطراب , کودکان