مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های سودوموناس آئروژینوزای جدا شده اززخم بیماران سوختگی

زمینه و هدف :سودوموناس آئروژینوزا نقش مهمی در عفونت های شدید در بیماران سوختگی ایفا می کند. سپسیس ناشی از این باکتری یک عارضه جدی متعاقب عفونت سوختگی است.هدف از این مطالعه بررسی فراوانی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سودوموناس آئروژینوزاهای جداشده از زخم  بیماران بستری شده  در  بخش  سوختگی در  شهر زاهدان است.  روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی۷۰ ایزوله سودوموناس آئروژینوزا از نمونه زخم سوختگی  از بیمارستان آموزشی  زاهدان جمع آوری شد. پس از انجام آزمون های بیوشیمیایی و تائید گونه باکتری، مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها برای ۹ آنتی بیوتیک به روش دیسک دیفیوژن و بر اساس استاندارد Clinical Laboratory Standards Institute (CLSI) تعیین شد. همچنین حداقل غلظت مهارکننده (MIC) ایمی پنم، پیپراسیلین تازوباکتام و سفتازیدیم با استفاده از استریپ های E-test مشخص شد. یافته ها:  در این مطالعه از مجموع ۷۰ ایزوله سودوموناس آئروژینوزا  بیشترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های سولفومتوکسازول تری متوپریم (۳/۸۴%) و سفپیم(۸/۷۰%) بوده است. همچنین کمترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های پیپراسیلین تازوباکتام(۸/۲۰%)، و کولیستین(۳/۸%) مشاهده گردید.نتایج Etest  نشان داد که بیشترین حساسیت مربوط به پیپراسیلین تازوباکتام بود. نتیجه گیری:  طی این مطالعه سویه های سودوموناس آئروژینوزا کمترین مقاومت را به کولیستین و پیپرایسیلین تازوباکتام به خود نشان دادند که این آنتی بیوتیک ها می توانند گزینه اصلی درمان عفونت های سودوموناسی ناشی از سوختگی باشد.

Keywords:

مقاومت آنتی بیوتیکی , عفونت بیمارستانی , سودوموناس آئروژینوزا