مقایسه اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیک با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و کاهش علائم اختلال نقص توجه/بیش فعالی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 487

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MJMS-62-4_011

تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1399

Abstract:

مقدمه: اختلال نقص توجه/ بیش فعالی بر فرد و جامعه تاثیرات نامطلوبی دارد و درمان های موج سوم شناختی-رفتاری نوید بخش درمان این نوع اختلال هستند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیک(DBT) با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(ACT) بر کیفیت زندگی و کاهش علائم اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود. روش کار: تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی بود که دارای پیش آزمون-پس آزمون به همراه گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد مرکزی شهر زنجان در سال تحصیلی 98-1397 بود. حجم نمونه شامل 45 نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند (15 نفر در هر گروه). افراد گروه DBT  در 12 جلسه و گروه ACT در جلسه مورد مداخله قرار گرفتند درحالی که گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش مقیاس خود گزارشی اختلال نقص توجه/بیش فعالی بزرگسالان ASRS)) و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود که در مراحل پیش آزمون و پس آزمون اجرا شدند. برای تحلیل داده ها در سطح فراوانی از آمار توصیفی و برای تحلیل داده ها در سطح استنباطی از آمون های T ، تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) و برای مقایسه ای اثر بخشی درمان ها از آزمون تعقیبی LSD استفاده گردید. داده ها در SPSS25 تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد هر دو درمان ACT  و  DBT بر روی ADHD و کیفیت زندگی نسبت به گروه کنترل اثربخش تر بوده اند. در مرحله تعقیبی آزمون LSD نشان داد که DBT در کاهش علائم تکانشگری/بیش فعالی(002/0> P) و نقص توجه(001/0> P)   اثر بخشی مطلوب تری نسبت به ACT  دارد. همچنین در مقایسه این دو درمان بر کیفیت زندگی مشخص شد در مولفه های کیفیت زندگی کلی(008/0P<)، سلامت روان(000/0> P) ، کیفیت زندگی جسمی(00/0> p) و کیفیت زندگی محیطی(000/0 > p) ACT اثر بخشی مطلوب تر ی نسبت به DBT داشته است. درحالی که در خرده مقیاس کیفیت زندگی اجتماعی اثر بخشی یکسانی داشته اند. نتیجه گیری: درمجوع نتایج این پژوهش حاکی از عملکرد بهتر DBT برا ی علائم ADHD و ACT بر کیفیت زندگی است، لذا در مراکز بالینی این درمان ها می تواند برای کنترل تکانشگری، نقص توجه و افزایش کیفیت زندگی به کار گرفته شوند.

Keywords:

ACT , DBT , اختلال نقص توجه/بیش فعالی , کیفیت زندگی

Authors

محسن بیات

دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

محمد نریمانی

استاد روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.

سجاد بشر پور

دانشیار روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.

محسن فکری شیران

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده عاوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی‎واحد اردبیل، اردبیل، ایران.