بررسی نسبت فراوانی سندرم تونل کارپ در زنان مبتلا به سرطان پستان درمان شده با لنف ادم در مراجعین به مراکز آموزشی درمانی سطح شهر تبریز در سال 98-1397

مقدمه: لنف ادم ناشی از درمان سرطان پستان عوارض وسیعی را به دنبال دارد که از آن میان می توان به سندرم تونل کارپ اشاره نمود. این سندرم موجب ناتوانی بازماندگان سرطان پستان می شود؛ لذا اطلاع از فراوانی آن امری ضروری جهت انجام اقدامات بعدی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی نسبت فراوانی سندرم تونل کارپ در زنان مبتلا به سرطان پستان درمان شده با لنف ادم انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی در طی 98-1397 بر روی 160 زن بازمانده از سرطان پستان با لنف ادم در مراکز آموزشی درمانی سطح شهر تبریز انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه بوستون (جهت تشخیص علائم CTS) جهت اهداف پژوهش استفاده شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون های آماری رگرسیون و همبستگی اسپیرمن انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در مطالعه حاضر 33 نفر (62/20%) مبتلا به سندرم تونل کارپ بودند. بر اساس نتایج آزمون کای اسکوئر، بین سندرم تونل کارپ و متغیر های سن (009/0=p)، لنف ادم (001/0=p)، سابقه رادیوتراپی (001/0=p)، سابقه عمل جراحی (019/0=p)، سابقه برداشتن غدد لنفاوی (03/0=p) و سابقه دیابت ملیتوس (04/0=p) ارتباط آماری معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: در مطالعه حاضر شیوع سندرم تونل کارپ در زنان مبتلا به سرطان پستان درمان شده با لنف ادم 62/20% بود. شناسایی ریسک فاکتورهای ابتلاء به این سندرم می تواند زمینه ساز اقدامات پیشگیرانه و کنترلی در این بیماران باشد.

Keywords:

سرطان پستان , سندرم تونل کارپ , لنف ادم