دکتر شهلا فرضی پور - استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی و پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.
فرانک جلیل وند - استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی و پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.
فیروز امانی - دانشیار گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی و پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.
معصومه کاظمی - پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.

مقدمه: پارگی زودرس پرده های جنینی نه تنها مشکل بزرگی از نظر پزشکی، بلکه مشکل اجتماعی و اقتصادی نیز می باشد. بر اساس نتایج برخی مطالعات، کمبود ویتامین D در طی بارداری و در حین زایمان با مکانسیم ایجاد التهاب در جفت ممکن است در پارگی زودرس پرده های جنینی نقش داشته باشد. با توجه به شیوع بالای کمبود ویتامین D در بارداری و عدم آگاهی از عوامل قطعی مساعدکننده پارگی زودرس پرده های جنینی، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط سطح ویتامین D مادر با پارگی زودرس پرده های جنینی انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1397 بر روی 200 زن باردار با سن حاملگی 41-28 هفته مراجعه کننده به مرکز بیمارستان علوی اردبیل انجام شد. 100 زن باردار مبتلا به پارگی زودرس پرده جنینی به عنوان گروه مورد و 100 زن باردار بدون پارگی پرده جنینی به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. از افراد هر دو گروه نمونه خون جهت اندازه گیری سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D3 گرفته شد. اطلاعات دموگرافیک، داده های آزمایشگاهی، شرح حال و نوع زایمان مادران جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون های کای اسکوئر و تی تست انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: سطح سرمی ویتامین D در گروه مورد 87/11±73/22 نانومول بر لیتر و در گروه شاهد 48/12±16/25 نانومول بر لیتر بود که این تفاوت در دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود (09/0=p). نتیجه گیری: بین سطح ویتامین D مادر با پارگی زودرس پرده های جنینی ارتباطی وجود ندارد. برای بررسی ارتباط بین سطح ویتامین D مادر و وقوع پارگی زودرس پرده های جنینی، انجام تحقیقات بیشتر با تعداد نمونه بزرگ تر و کنترل کامل عوامل مداخله گر ضروری است.

پارگی زودرس پرده جنینی, پرده های جنینی, زنان باردار, ویتامین D