بررسی علل خشونت خانگی در زنان باردار مراجعه کننده به اورژانس مصدومین مشهد
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 501
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-23-3_004
تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1399
Abstract:
مقدمه: خشونت علیه زنان پدیدهای جهانی است و با توجه به ویژگیهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی هر محل و مکان متفاوت میباشد. خشونت خانگی، شایع ترین نوع خشونت علیه زنان می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی خشونت خانگی فیزیکی و شایع ترین عوامل دخیل در ایجاد آن انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد شاهدی در فاصله سال های 98-1395 بر روی 23 زن باردار مراجعه کننده به اورژانس سوانح بیمارستان شهید هاشمی نژاد و امام رضا (ع) مشهد با شکایت ترومای ناشی از خشونت خانگی و 23 بیمار باردار دیگر به علت تروما ناشی از سایر علل انجام شد. جمع آوری اطلاعات با استفاده از چک لیست پژوهشگر ساخته شامل سه قسمت (اطلاعات دموگرافیک، خشونت اعمال شده و عوامل دخیل در اعمال خشونت) انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای دو، تست فیشر دقیق، تی دانشجویی و یا من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: در طی سال های 98-1395، 23 زن باردار به علت خشونت خانگی به اورژانس دو بیمارستان ارجاعی سطح سه مشهد مراجعه نمودند. بر اساس آنالیز رگرسیونی، مهم ترین علل بروز خشونت خانگی از نظر زنان باردار بیکاری و مشکلات اقتصادی همسر، سابقه بستری قبلی به علت خشونت خانگی و اعتیاد همسران بود. 16 بیمار (6/34%) با رضایت شخصی بیمارستان را ترک نمودند و 30 بیمار (2/65%) دوره بستری را طی کردند. تعداد موارد رضایت شخصی به طور معناداری در بیماران آسیب دیده از خشونت خانگی بیشتر از سایر تروماها بود (001/0=p). نتیجه گیری: از مهم ترین علل زمینه ساز خشونتهای خانگی در مطالعه حاضر میتوان سابقه خشونت در فرد یا خانواده و نیز بیکاری و مشکلات اقتصادی را نام برد.
Keywords:
Authors
سید مجید صدرزاده
استادیار گروه طب اورژانس، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سید محمد موسوی
استادیار گروه طب اورژانس، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
بهرنگ رضوانی کاخکی
استادیار گروه طب اورژانس، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
شقایق رحمانی
استادیار گروه طب اورژانس، مرکز تحقیقات نوآوری پزشکی، شاخه مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :