فهیمه کاظم زاده سفیدگر - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز

نزدیک به 4/4 میلیون زن در سراسر دنیا با سرطان سینه زندگی می کنند. اصلی ترین عامل مرگ و میر سرطان سینه را به متاستاز سلول های تومور آن نسبت داده اند. از مارکرهای بیولوژیک مختلفی در تعیین تاثیررژیم های درمانی در سرطان های مختلف استفاده می گردد که در این بین mirRNA اهمیت ویژه ای را پیدا کرده است ( 1 و 2) نشان داده شده است بیان بالای miR-31 بوسیله تنظیم افزایشی ITGA5 منجر به کاهش مهاجرت سلولی و متاستاز سرطان سینه می شود ( 3) با این وجود ارتباط این مسیر علامت دهی با فعالیت های ورزشی مشخص نشده است. بنابراین، هدف از تحقیق حاضر تعیین تاثیر تمرین تناوبی شدید ( HIT) و استقامتی تداومی بر بیان عوامل درگیر در متاستاز و مهاجرت سلولی در بافت تومور موش های ماده مبتلا به سرطان سینه بود. 18 سر موش آزمایشگاهی نژاد بالب سی پس از توموری شدن بوسیله رده سلولی MC4-L2 به مدت 10 هفته در قالب سه گروه کنترل، تمرین استقامتی تداومی و تمرین تناوبی شدید (هر گروه 12 موش) در شرایط استاندارد مورد مطالعه قرار گرفتند. حجم تومور به صورت هفتگی بوسیله کولیس و با استفاده از فورمول جونز محاسبه گردید. علاوه بر این وزن موش ها نیز در طول محاسبه ارزیابی و ثبت شد. در نهایت بیان ژن های Mir-31 و ITGA5 بوسیله تکنیک Real time – PCR سنجش و پس از کمی سازی مقادیر بیان ژن با استفاده از فرمول ctΔΔ-2 بوسیله روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه اختلاف معنی داری در بیان ژن miR-31 F=1/37 و P=0/284 و ITGA5 F=1/82 و P=0/195 بین گروه های پژوهش نشان نداد. میانگین مقادیرMir-31 و ITGA5 با تمرینات تناوبی شدید بیشتر از تمرینات استقامتی تداومی بود. هم نین میانگین وزن بدن موش ها با تمرینات تناوبی استقامتی تداومی کاهش بیشتری را نشان داد. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد تاثیر تمرینات تناوبی شدید بیشتر از تمرینات استقامتی تداومی در کاهش متاستاز سلول های سرطان سینه است

تمرینات تناوبی شدید، تمرین استقامتی تداومی، mir-31– ITGA5