تحلیل وضعیت تامین محتوای نظام تولید برنامه های ورزشی تلویزیون

هدف کلی : هدف از تحقیق، بررسی وضعیت موجود تامین محتوای نظام تولید برنامه های ورزشی تلویزیون، عوامل پیدایش چنین وضعیتی و تبیین وضعیت مطلوب بود.روش شناسی تحقیق : روش پژوهش کیفی و از نوع نظریه زمینه ای یا مبنایی و جامعه آماری پژوهش برگرفته از دو بخش متخصصان رسانه ای درون سازمان صدا و سیما و خارج از سازمان بود. متخصصان سازمان صدا و سیما شامل سه گروه تهیه کنندگان، کارگردانان و نویسندگان برنامه های ورزشی؛ مدیران گروه های ورزش تلویزیون؛ سیاستگذاران ورزش سازمان صدا و بوده و در بخش متخصصان رسانه ای بیرون از سازمان صدا و سیما نیز از نظرات متخصصان رسانه ای/ورزشی و اساتید دانشگاه استفاده شد. شیوه نمونه گیری نظری و ابزار تحقیق مصاحبه نیمه ساخت یافته بود. با اینکه پس از انجام 17 مصاحبه به این نتیجه دست یافتیم که اطلاعات جدید همان تکرار اطلاعات قبلی است، به منظور افزایش تنوع و غلظت مفهومی بیشتر نظریه، تا 20 مصاحبه را به انجام رساندیم.یافته های تحقیق : از دیدگاه متخصصان مورد مطالعه، وضعیت تولید برنامه های ورزشی تلویزیون از حیث تامین محتوا شامل برنامه های رویدادمحور و گفتگومحور با کیفیت سطحی و مبتنی بر حاشیه بوده است. در این راستا، اصول، چارچوب و آیین نامه مشخصی در بین دست اندرکاران و تهیه کنندگان برنامه های ورزشی تلویزیون وجود ندارد که بر اساس آن به برنامه سازی بپردازند. یافته ها اذعان دارد که اکثر رویدادهای ورزشی، گزارشها و برنامه های گفتگومحوری که پخش میشود تک بعدی، ضعیف و سطحی بوده است که میتوان از جمله آنها به پخش زنده با گزارشهای ضعیف، برنامه های تکراری مبتنی بر کپی برداری ناقص، تمرکز بر اخبار و حواشی ورزش و عدم تناسب فرم و محتوا اشاره کرد. از سوی دیگر، عوامل موثر در شکل گیری چنین وضعیتی؛ شامل مدیران و تهیه کنندگان غیرمتخصص، بودجه محدود، اولویت نبودن ورزش در سیاست گذاری کلان کشور و تلویزیون، فقدان نظام ارزشیابی کیفیت و محتوا، جذابیت بیشتر ورزش قهرمانی و حرفه ای برای مخاطب، حذف گروه های ورزش در شبکه های تلویزیونی، عدم هم افزایی و تعامل سازنده تلویزیون و نهادهای ورزشی میباشد. در نهایت، تولید محتوای برنامه های ورزشی مطلوب تلویزیون شامل محتوای چندوجهی با بهره گیری از متخصصان (رسانه ای/ورزشی) است. در این راستا، محتوای برنامها باید غالبا0 ترکیبی و برآمده از دیدگاه عمیق دانشی و تخصصی باشد.نتیجه گیری : برای تامین محتوای چندوجهی و مطلوب، باید تلویزیون از انحصار دولت خارج شود، تا با تمرکززدایی و ایجاد فضایی مبتنی بر شایسته سالاری بتوان تعامل و همکاری تلویزیون و متولیان ورزش را ایجاد کرد. از سوی دیگر، استفاده از کارشناسان و متخصصان در تولید محتوا، تامین محتوا بر اساس نرم افزارهای آنالیز، تشکیل گروه مطالعاتی پیش از تولید، سهم بندی عادلانه مولفه های ورزش، دعوت از صاحبنظران با تخصص های مختلف در برنامه، شناخت نیازهای واقعی مخاطبان و تعامل دوسویه با آنها میتواند چنین رویکردی را محقق سازد.

Keywords:

تامین محتوا , نظام تولید , برنامه های ورزشی تلویزیون