سید عالیه سادات احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میمه

یکی از مهمترین راهکارهای سرعت بخشیدن به حل و فصل اختلافات حقوقی افراد، داوری است که ایجاد نظم عمومی، حقوقی و کاهش بار مسایل حقوقی و قضایی را به دنبال خواهد داشت. در حقیقت داوری یک نوع دادرسی اختصاصی به شمار میرود؛ چرا که بر اساس ماده 477 داوران در رسیدگی و رای، تابع مقررات قانون آیین قانون آیین دادرسی مدنی مقررات داوری در قرارداد داوری که مابین طرفین منعقد دادرسی نیستند اما باید مقررات مربوط به داوری را رعایت کنند شده است، مشخص میشود و اگرچه در نهایت رای داور باید مبتنی بر موازین حقوقی باشد اما چون شان اصلی داور، فصل دعوا با توجه به قرارداد داوری است، بنابراین رای داور تنها در مواقع محدودی که در ماده 489 قانون آیین دادرسی مدنی بیان شده، قابل اعتراض است و نمیتوان آن را با آرای صادره از سوی مراجع قضایی که تقریبا در تمامی موارد قابل اعتراض و تجدیدنظرخواهی هستند، مقایسه کرد. داور یا داوران ممکن است توسط طرفین قبل یا بعد از بروز اختلاف تعیین شوند یا ممکن است انتخاب داور به شخص ثالثی واگذار شده باشد یا در مواردی توسط دادگاه تعیین شود. در این مقاله در پی یافتن پاسخ به این سوال هستیم که جهت صدور رای داور باید طبق کدام قانون عمل نماید و چه تشریفاتی را باید رعایت گردد که با توجه به ماده 477 قانون آیین دادرسی می توان نتیجه گرفت که داوران جهت صدور رای باید طبق مقررات داوری عمل نمایند ولی در بعضی موارد رعایت قانون آیین دادرسی مدنی نیز الزامی است.

آیین دادرسی مدنی، تشریفات دادرسی ، صدور رای، مقررات داوری