بررسی حذف آسیب سازند و افزایش بهره دهی توسط روش های انگیزش چاه با استفاده از اسیدهای سازگار با محیط زیست

یکی از روش های کاهش آسیب های ناشی از به کارگیری اسیدهای متداول، استفاده از اسیدهای آمینو پلی کربوکسیلیک یا مواد کیلیتی در می باشد. ماده کیلیتی GLDA یک ماده ی کاملا تجزیه پذیر و سازگار با محیط زیست است که از سنتز ماده ی تجدیدپذیری به نام مونوسدیم گلوتمیت حاصل می گردد. در این پژوهش به بررسی مواردی چون سازگاری آب سازند با انواع اسید و بررسی رسوبات ته نشین شده، امکان تشکیل لجن در اثر ناهمگنی نامطلوب اسید و نفت، تاثیر یون های آهن ظرفیتی بر روی شدت لجن تشکیل شده، قدرت انحلال رسوبات محلول و نامحلول توسط مواد کیلیتی و در نهایت تغییرات تراوایی پس از اعمال اسید کاری ماتریکس سنگ پرداخته شد. مشاهده گردید که در نسبت 50:50 اسید به نفت، GLDA میزان رسوب کمتری در مقایسه با HCl و acetic ایجاد می کند که این مقادیر برای GLDA برابر 0.2418 gr/40cc و برای HCL و acetic به ترتیب برابر 0.7983 gr/40cc و 0.6007 gr/40cc بودند. همچنین، هیچ گونه گزارشی مبنی بر تمایل تشکیل لجن توسط GLDA گزارش نگردید و با بررسی اثر حضور یون های آهن سه ظرفیتی به مقدار 1000ppm، مقدار لجن ناچیزی در حدود 11.8544 gr/150 cc ایجاد گردیده است که این مقدار برای اسید هیدروکلریک میزان 108.8032 gr/150cc بوده است. همچنین، مقادیر بالای pH اسید GLDA، جهت حذف انواع رسوبات کارآمد می باشد، در نهایت با بررسی تست های مربوط به سیلاب زنی اسید، مخلوط 15 درصد وزنی هیدروکلریک و 20 درصد وزنی GLDA بعنوان ترکیبی کارآمد جهت تشکیل کرم چاله و افزایش بهره وری معرفی گردید.

Keywords:

آمینوپلی کربوکسیلیک , مواد کیلیتی , GLDA , مونوسدیم گلوتمیت , محیط زیست