نازنین قاسمی - دانشجو دانشگاه فرهنگیان پردیس الزهرا زنجان

بازی تلفیقی از مهارتهای جسمی و روحی است که در یادگیری تاثیر ویژه ای دارد .بازی وسیله ای برای سرگرمی، پرورش روح خلاقیت،برقراری ارتباط با دیگران و هم چنین خودشکوفایی است.کودکان هنگامی که توسط بازی آموزش می بیندد چیزهای تازه را کشف میکنند،به خاصیت اشیا پی برند،رفتار بزرگترهارا تقلید میکنند و اطراف خود را می شناسند.بازی از ویژگیهای طبیعی کودک است که جنبه های مختلف مثل اخلاقی،جسمانی،اجتماعی کودکان را رشد می دهد. مقاله حاضر به تبیین اهمیت بازی در یادگیری دانش آموزان می پردازد که به شیوه کتابخانه ای و با مراجعه به کتب و مقالات مرتبط نگارش شده است .یادگیری برای معلمان و افراد موثر در حیطه ی آموزش همواره چالش بوده است،بازی نه تنها تفهیم مطالب درسی را راحت تر میکند بلکه مدیریت کلاس توسط معلمان را نیز تسهیل می بخشد و به طور کلی راندمان آموزش را بالاتر می برد. بازی تفکر فعال و نقادانه را در دانش آموزان رشد می دهد و به دانش آموزان آزادی عمل نسبی میبخشد که به کمک آن بر تفکر و اندیشه خود تکیه کنند. استفاده از بازی در آموزش مزایا و معایب دارد که می توان گفت تبحر و تجربه معلمان است که میزان اثرگذاری آنرا افزایش می دهد.

بازی،یادگیری دانش آموزان،مقطع ابتدایی،یادگیری