بررسی اثر بخشی آموزش چشم انداز زمان بر کاهش علائم اختلال اضطراب فراگیر دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم

با توجه به شیوع بالا و دوره طولانی مدت اختلالات اضطرابی، به نظر میرسد درمانی برای این اختلال اثربخش است که در کوتاهترین زمان بیشترین اثربخشی را داشته باشد. لذا در پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی آموزش چشم انداز زمان بر کاهش علائم اختلال اضطراب فراگیر دانش آموزان پسر پرداخته شده است.در این پژوهش از طرح شبه آزمایشی به صورت پیش آزمون - پس آزمون، همراه با گروه گواه استفاده شده است. جامعه آماری، دانش آموزان پسری بودند که در سال تحصیلی 1395-96 درسه دبیرستان مختلف در شهر بلداجی مشغول به تحصیل بودند، که با توجه به معیارهای ورود به پژوهش و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 30 دانش آموز انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند مقیاس اضطراب فراگیر( (GAD-7 درهردوگروه اجرا گردید وسپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه ی 60 دقیقه ای آموزش چشم انداز زمان را دریافت کردند، درحالیکه گروه گواه هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. مجددا مقیاس اضطراب فراگیر( (GAD-7 در هر دو گروه اجرا گردید. نقاط برش برای مقیاس اختلال اضطراب فراگیر نمره 15 و بالاتر بوده است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS22 و با روش تحلیل کوواریانس محاسبه شدند. نتایج نشان داد که آموزش چشم انداز زمان به طور معناداری باعث کاهش علائم اختلال اضطراب فراگیر دانش آموزان پسر مبتلا به این اختلال گردید.

Keywords:

چشم انداز زمان , اختلال اضطراب فراگیر