فاطمه سهرابی - کارشناس ارشد رفتارحرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
پروانه شمسی پوردهکردی - استادیار گروه رفتارحرکتی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
سعید آهار - دانشجوی دکترای رفتارحرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

هدف از پژوهش حاضر برسی تاثیر شاخص توده بدنی بر شایستگی حرکتی در کودکان 5-13 سال شهر تهران بود. نمونه حاضر شامل 150 نفر 83) پسر، 67 دختر) که به صورت در دسترس و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شد. ارزیابی شاخص توده بدنی با اندازه گیری قد و وزن، شایستگی حرکتی با استفاده آزمون شایستگی حرکتی (TMC ) انجام شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند عاملی و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شد. نتایج تحلیل واریاس چندعاملی نشان داد که اثر اصلی سن بر شایستگی حرکتی معنادار است .( p=0/0001) نمره شایستگی حرکتی کودکان لاغر کمتر از کودکان متعادل و چاق و دارای اضافه وزن بود که تفاوت معنادار نبود .(p 0/05<) کودکان متعادل در نمره شایستگی حرکتی از کودکان لاغر بهتر عمل کردند اما تفاوت معنادار نبود(.(p< 0/05 یافته ها نشان داد که شاخص توده بدنی بر شایستگی حرکتی تاثیر معنادار ندارد. هر چند نتیجه گیری قطعی در این زمینه نیاز به تحقیقات گسترده تری در جامعه های گوناگون می باشد.

شاخص توده بدنی، شایستگی حرکتی، کودکان