بررسی ادراک بینایی- فضایی در دانش آموزان مبتلا به اختلال خواندن و اختلال ریاضی شهر تهران

هدف اصلی این پژوهش مقایسه ادراک بینایی-فضایی بین دانش آموزان مبتلا به اختلال خواندن و اختلال ریاضی شهر تهران بود. برای پژوهش حاضر 40 نفر از کودکان مبتلا به اختلال خواندن و 20 نفر از کودکان مبتلا به اختلال ریاضی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای تقسیم بندی کودکان مبتلا به اختلال ریاضی از پرسشنامه ال دی ای اس که توسط والد پر میشد و برای سنجش ادراک بینایی-فضایی از آزمون کامپیوتری تی وی پی اس استفاده شد. این تحقیق از نوع بنیادی و روش آن توصیفی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد. تفاوت معناداری بین دو گروه در خرده مقیاسهای آزمون ادراک بینایی-فضایی از جمله مقیاس تمیز دیداری، حافظه دیداری، ارتباط فضایی، ثبات شکل، حافظه متوالی، تشخیص شکل از زمینه و اکمال دیداری وجود نداشت. عملکرد دو گروه در آزمونهای بینایی فضایی به یک مقدار پایین بود و این نشان از اهمیت انجام تمارین مربوط به تقویت این مهارتها برای دو گروه دارد.

Keywords:

ادراک بینایی فضایی , اختلال خواندن , اختلال ریاضی , آزمون الدیایاس , آزمون تیویپیاس