طبیعت و عملکرد ساختاری در معماری با رویکرد بیونیک

طبیعت طراحى زبردست و مهندسى چیره دست است که هم در انتخاب فرم و شکل هاى یک جسم (متناسب با نیاز آن) بهترین ها را انتخاب مى کند و هم در انتخاب اسکلت و مکانیسمى که به آن جسم ایستایى و دوام ببخشد، ساده ترین،متناسب ترین و موثرترین را به کار مى گیرد. جالب است که در طبیعت، فرم یک جسم و اجزاى برپا دارنده و شکل دهنده آن به صورت متقابل، یکدیگر را تعریف مى کنند. معماری بیونیک با تحلیل و بازشناخت عناصر ساختاری در فرم های طبیعی و بازنگاری آنها در طرح های معماری، سعی در بازآفرینی فرم های طبیعی با زبانی جدید در پروژه های انسان ساخت دارد. به طور کلى معمارى میتواند در تقلید از طبیعت سه رویکرد فرمی، سازه گرا و تکامل گرا را دنبال نماید. تلاش این پژوهش برآن بوده تا به شرح و بیان دیدگاه هایی در خصوص رویکرد سازهگرا بپردازد. روش تحقیق، در این پژوهش به صورت تحلیلی از طریق مطالعه و بررسی مقالات و اسناد کتابخانه ای است. تحقیق نشان می دهدکه در الگوبرداری از طبیعت میتوان از فرم، سازه و ساختار، ترکیبات و یا مصالح در خلق فضای معماری الهام گرفت.

Keywords:

طبیعت , سازه , عملکرد , بیولوژی , معماری