بررسی میزان درک معنا توسط مخاطب با توجه به ویژگی های محتوایی و فرمی نسبت به ذهنیت طراح : نمونه موردی(المان های بلوارچمران شیراز)

در عصر حاضر کیفیت فرم معماری المان های شهری وبرداشت ذهنی مخاطب و میزان تجربه فردی استفاده کننده از فضاهای شهری ا زموضوعات مهم در حیطه علوم رقتاری است. در این عرصه یکی از مهم ترین مفاهیم مربوطاین حیطه به ویژه در مقوله روانشناس ی محیط، میزان درک معنای مخاطب است(حیدری: 1392 ) .المان های شهری باعث پویا و جذاب شدن شهربرای مخاطبان خود می شود .معماری جدا از جنبه فرم و شکل خود معنایی را در ذهنمخاطب انتقال می دهد .بیشتر درک ما از محیط اطرافمان به صورت درک بصری می باشد .معماری باید در کوشش ارتقاء این درک برای مخاطب خود باشد، در غیر این صورت درکی اشفته و مخشوش حاصل از معماری بدست می آید. مکانی که افراد در آن قرار می گیرند توسط ویژگی های فرمی معماری و تجربیات گذشته فرد به او تجربه ای جدید می دهد. درک بصری از طریق فرم به مخاطب انتقال پیدا می کند کیفیت این درک به مشخصه های فرمی معماری طراح بستگی دارد .که بر روی افرا مختلف تاثیرات متفاوتی دارد. هدف این پژوهش ، میزان درک معنا یی از المان های بلوار چمران توسط مخاطب و تفاوت معنایی که طراح در ذهن خود داشته نسبت به برداشت مخاطب ر ا به عنوان دغدغه اصلی مورد بررسی قرار می دهد .

Keywords:

معنای مکان , تجربه مکان , تحلیل محتوا , بلوار چمران.