مریم امینی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد بیو تکنولوژی کشاورزی دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان
شهلا رنجبر - دانشجوی کارشناسی ارشد بیو تکنولوژی کشاورزی دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان
رضا محمدی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد بیو تکنولوژی کشاورزی دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان
محمد رسول سمندری - دانشجوی کارشناسی ارشد بیو تکنولوژی کشاورزی دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان

مخازن ژنتیک گیاهی به عنوان بهترین اساس زیستی تامین امنیت غذایی جهان می باشد و در مجموع بقای زندگی را روی سیاره زمین تضمین می کند. تنوع زیستی مانند یک مخزن است که به عنوان سدی در مقابل تغییرات خطرناک بالقوه محیطی و اصطلاحات اقتصادی عمل میکند.چنین سپری همواره با تهدید ناشی از ساخته های بشر و همین طور مشکلات زیست محیطی مواجه است. از این رو، حفاظت از تنوع زیستی به طور اساسی مورد توجه بوده و در تمامی بخش های برنامه توسعه جهانی در الویت قرار گرفته است. با اینکه ابزارهای سنتی ذخیره ژرم پلاسم و حفاظت از منابع ژنتیکی گیاه بسیار مفید بوده اما بدون اشکال نیستند. بنابراین استفاده از روش های بیو تکنولوژیکی با مسیر برنامه های حفاظتی ex situ و in situ ضروری است. تلفیق بیو تکنولوژی به برنامه های حفاظتی پیش نیازی است برای رسیدن به موفقیت در پایداری و تکمیل تکنولوژی های موجود. روش کشت بافت نیز در مورد تجدید حیات گونه های گیاهی در معرض خطر بسیار مناسب می باشد. این مقاله ادغام روش های بیو تکنولوژیکی در برنامه های حفاظت از تنوع زیستی و همچنین موفقیت های بدست آمده در حفاظت از گیاهان مهم از طریق ریزازدیادی را تبیین می نماید.