طراحی فضای شهری با رویکرد شهر دوستدار کودک؛ نمونه موردی: خیابان جواد فاضل(محله گیشا)

افزایش جمعیت و رشد شهرنشینی، توجه کمتری به کودک و فضاهای شهری مناسب کودکان شده است. کودکان بنا به اقتضای سنشان باید از امکانات تفریحی برخوردار باشند؛ اما باوجود پتانسیلها و فضاهای باز و سبز شهری،فضای شهری دوستدار کودک، برای کودکان نادیده گرفته شده است. این پژوهش که به روش توصیفی- کیفی است، بر اساس مطالعات کتابخانه ای- اسنادی، برداشت میدانی، پرسشنامه و مصاحبه به کسب اطلاعات دقیق از محدودهموردمطالعه صورت گرفته است. هدف از این مقاله، بررسی جایگاه و نقش کودک در شهر و فضاهای شهری، ویژگی های شهر دوستدار کودک و ایجاد فضایی متناسب برای حضور کودکان است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کودکاندبستانی( 6 تا 11 سال) می باشند. نمونه موردی انتخاب شده خیابان جواد فاضل واقع در محله گیشا است که تعداد 100 کودک و برخی از والدین که به همراه کودکان خود بودند، به صورت تصادفی در محله انتخابشده است. برای سنجش جامعه آماری از فرمول کوکران و برای به دست آوردن فراوانی از نرم افزار spss استفاده شده است. درنهایت به تجزیه و تحلیل آمار توصیفی فرکان سها و پیشنهادهایی برای رسیدن به بستری مناسب در جهت توسعه فضاهای شهریمناسب دوستدار کودک پرداخته شده است.

Keywords:

کودک , شهر دوستدار کودک , ویژگی های شهر دوستدار کودک , فضای شهری دوستدار کودک , خیابان جواد فاضل