مریم طهرانی زاده - هیات علمی گروه روانشناسی عمومی, دانشگاه پیام نور، کرج، ایران
محمد سعید مردوخی - هیات علمی گروه روانشناسی عمومی, دانشگاه پیام نور، کرج، ایران
ژیلا قاسم زاده ایروانی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور، کرج، ایران

تحقیق حاضر با عنوان مقایسه سبک های مدیریتی با انگیزش رفتار سازمانی و فرسودگی شغلی در کارکنان سازمان خصوصی بود. روش تحقیق این پژوهش علی مقایسه ای بود. جامعه آماری این تحقیق را کارکنان شرکت ایستا توان صنعت در شهر تهران، تشکیل دادند. که از این تعداد 108 نفر با استناد به جدول مورگان و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بوده و روایی و پایایی آنها مورد محاسبه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش نیز با استفاده از نرم افزار SPSS22 انجام شد. یافته های این تحقیق نشان داد، بین میانگین نمرات مقیاس انگیزش رفتار سازمانی بین گروه سبک مدیریت هدفگرا و سبک مدیریت میانه رو تفاوت معناداری وجود دارد و در گروه سبک مدیریت میانه رو، میانگین انگیزش رفتار سازمانی بیشتر است. همچنین بین میانگین نمرات مقیاس فرسودگی شغلی بین گروه سبک مدیریت هدفگرا و سبک مدیریت میانه رو تفاوت معناداری وجود دارد و در گروه سبک مدیریت هدفگرا میانگین فرسودگی شغلی بیشتر است. با توجه به نتایج ارائه شده در فرضیات پژوهش مشخص شد مدیران با سبک میانه رو تمایل بیشتری به تفویض اختیار به کارکنان خود دارند و سعی می کنند با ایجاد حس صمیمیت و اعتماد کارکنان خود را در تصمیماتشان شریک کنند و از نظرات آنها در جهت راهبرد و اهداف سازمان استفاده نمایند. لذا با توجه به موارد گفته شده می توان نتیجه گیری کرد هرچه مدیران از سبک میانه رو استفاده نمایند کارکنان دارای انگیزش بالاتر فرسودگی کمتری خواهند بود و هرچه مدیران تمایل به سبک هرف گرا داشته باشند کارکنان آنان دارای فرسودگی بیشتر و انگیزه شغلی کمتری هستند.

سبک های مدیریتی، انگیزش رفتار سازمانی، فرسودگی شغلی