زهرا نوبخت رمضانی - استادیار گروه مدیریت ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
محمد پورخلیل - دانشجوی دکتری مدیریت ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
جمال شایگان - دانشجوی دکتری مدیریت ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

هدف از انجام پژوهش شناسایی و رتبه بندی موانع ورود گردشگران ورزشی به کشور ایران می باشد. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی بوده و جامعه آماری این تحقیق شامل محققان و کارشناسان حوزه اشتغال و گردشگری می باشند. حجم تقریبی جامعه آماری محققان 450 نفر و کارشناسان 500 نفر در نظر گرفته شد و با استفاده از فرمول Q کوکران تعداد 274 نفر تعیین شد که به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته بوده که با استفاده از نظر کارشناسان روایی صوری آن تایید و با تحلیل عاملی اکتشافی، عوامل اصلی مشخص و سپس با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفتند. ضریب آلفای کرونباخ نیز 0/90 محاسبه شد. جهت رتبه بندی موانع از آزمون فریدمن و برای مقایسه نظر کارشناسان و محققین از آزمون یو من ویتنی استفاده شد. نتایج نشان داد که از بین موانع موجود کمبود امکانات زیر بنایی رتبه اول، عدم فعالیت شرکت های بین المللی در گردشگری ورزشی رتبه دوم و ضعف تبلیغات و عدم بازاریابی مناسب در سایر کشورها رتیه سوم را دارا می باشد. همچنین نتایج حاکی از این بود که از 17 مانع موجود، کارشناسان و محققان بر روی میزان اهمیت 8 عامل توافق نظر داشتند و اختلاف نظر آنها رو میزان اهمیت 9 عامل به لحاظ آماری تایید شد. بنابراین برای توسعه گردشگری ورزشی و استفاده ملی از عواید آن در ابتدا باید موانع ورود گردشگران را از پیش راه برداشت و در این جهت اقدامات اولیه، فراهم نمودن زیر ساخت ها و امکانات زیربنایی می باشد

موانع، ورزش، گردشگران ورزشی