وجوه معنایی واژه امه در قرآن (بررسی و نقد ترجمه های فارسی)
Publish place: Books and traditions، Vol: 4، Issue: 9
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 1,553
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_KSEM-4-9_006
تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1399
Abstract:
از آنجا که زبان قرآن عربی است و فهم آن برای مسلمانانی که به این زبان احاطه ندارند دشوار است، ترجمه این کتاب مقدس به سایر زبان ها، از جمله زبان فارسی، از دیرباز مورد توجه عالمان قرار گرفته است اما یافتن معادل درست و یا بهتر، برای واژه ها و عبارات قرآنی کاری بس دشوار است که از سوی مترجمان با خطا روبه رو شده است. از جمله این کلمات واژه امه است که در زبان عربی در بیش از چهارده معنا به کار رفته که پنج گونه معنایی آن در قرآن کریم آمده است. این وجوه معنایی عبارت اند از: جماعت، دسته یا گروه دارای وجه مشترک، کیش و آیین، مدت و زمان، پیشوای اسوه و خواص مومنان، خلق. ترجمه دو گونه اخیر که در مجموع پنج آیه را دربر می گیرد میان مترجمان، اختلافی است و در برخی آیات هیچ معادل صحیحی از مترجمان ذیل آیه ارائه نشده است. این پژوهش با مقایسه و نقد تفسیری-لغوی ترجمه های فارسی، به کاوش در این زمینه پرداخته که ثمره آن یافتن معادل معانی پیشوا و خلق برای این دسته از آیات است.
Authors