مدیریت دانش مفهومی نو در دستیابی به مزیت رقابتی در سازمان ها

پیچیدگی ، تنوع و تغییرات سریع و روز افزون که از خصوصیات بارز محیط امروز سازمان هاست ، شرایطی را به وجود آورده که غفلت ، سستی و عدم توجه به آن، هر سازمانی را از گردونه رقابت و حتی حیات حذف خواهد کرد . سازمانها بر این باورند که به کارگیری سیستم های مدیریت دانش می تواند به برتری بلند مدت آنها در عرصه های رقابتی کمک کند. مدیریت دانش برای همه شرکت ها و سازمان هایی که خواهان ارتقاء و پیشرفت هستند به عنوان یک نیاز استراتژیک مطرح می گردد.امروزه سازمان ها دریافته اند که هیچ چیز به اندازه دانش و نوآوری نمی تواند آنها را در دنیای رقابتی مطلوب قرار دهد . * دانش را می توان آمیخته ای از تجربیات، ارزشها، اطلاعات موجود و نگرشهای کارشناسی و سیستماتیک دانست که چارچوبی برای ارزشیابی و بهره گیری از تجربیات و اطلاعات جدید ارائه می کند. سازمان یادگیرنده و یادگیری سازمانی کلید نفوذ به دارایی های دانشی و به تبع آن افزایش سرمایه فکری می باشد. سازمان یادگیرنده سازمانی است که می داند چگونه از دانش استفاده کند و به کارکنان خود فرصت و ابزارهای ایجاد و به کارگیری دانش را بدهد. سازمان های آینده سازمان هایی هستند که دانش محور خواهند بود و به طور کامل شامل متخصصانی هستند که مسیر و قواعد کار خود را از مجرای بازخورد دریافت شده از همکاران ، مشتریان و روئسایشان تنظیم می کنندو بر این مبنا، مرکز ثقل به کارگیری نیروی کار از کارکنان ساده و فیزیکی به کارکنان دانشی تغییر خواهد کرد . مهمترین متغیر رشد همه جانبه سازمان ها و بنگاه های اقتصادی در عصر حاضر، دانش است . سازمان ها در پی بهره برداری صحیح و به موقع از منابع دانشی خود و محیط پیرامون می باشند . چنین رویکردی مفهوم جدیدی را تحت عنوان مدیریت دانش توسعه داده است . در ادامه به تعریف وبررسی انواع و ابعاد دانش و مزایای آن و نقش مدیریت دانش در کسب مزیت رقابتی سازمان خواهیم پرداخت .

Keywords:

دانش , مدیریت دانش , یادگیری سازمانی , سازمان یادگیرنده , دانش و نوآوری , سازمان