زهرا روشنی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین چشم انداز زمانی با اهمال کاری تحصیلی پرداخته شد. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری با توجه به تعداد اعلام شده توسط اداره آموزش پرورش 15000 نفر می باشد. روش نمونه گیری در این پژوهش روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بوده است که با رعایت تناسب جمعیت نسبت به هم،افراد نمونه انتخاب شدند.برای تعیین نمونه ابتدا در خوشه اول از بین نواحی آموزش پرورش،ناحیه1 به صورت تصادفی انتخاب شد. در خوشه دوم به صورت تصادفی دوره اول متوسطه انتخاب شد در خوشه سوم از بین مدارس دوره اول متوسطه ناحیه یک رشت(61 مدرسه) ده مدرسه به صورت خوشه ای انتخاب شد و در خوشه آخر از میان ده مدرسه 180 دانش آموز دختر به عنوان نمونه به صورت تصادفی انتخاب شدند. در این پژوهش از سه پرسشنامه مقیاس چشم انداز زمانی و مقیاس اهمال کاری سولومون استفاده شد. داده های حاصل از پرسشنامه با استفاده از روش رگرسیون و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که بین چشم انداز زمانی با اهمال کاری تحصیلی رابطه وجود دارد. با توجه به نتایج چشم انداز زمان به طور معکوس توانسته است اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی کنند. با توجه به نتایج می توان گفت درک چشم انداز زمانی موجب کاهش اهمالکاری تحصیلی دانش آموزان می شود.

چشم انداز زمانی، اهمال کاری، تحصیل، دانش آموزان