رابطه سبک های مدیریت کلاس با خلاقیت دانش آموزان مقطع ابتدایی

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,305

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

EPSCONF08_145

تاریخ نمایه سازی: 3 مرداد 1399

Abstract:

مقدمه: آموزش و پرورش به عنوان یکی از ارکان اصلی رشد و توسعه نیازمند تحول اساسی و نوآوری است و فراهم سازی زمینه هایی برای پرورش تواناییهای خلاقانه کودکان و نوجوانان از مهمترین وظایف آنست. هدف: با توجه به نقش معلم در پرورش خلاقیت کودکان، درتحقیق حاضر رابطه بین سبکهای مدیریت کلاس با خلاقیت دانش آموزان در دوره دوم مقطع ابتدایی بررسی میشود. روش: پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای علی- مقایسه ای است که میزان خلاقیت دانش آموزان را برحسب سبک مدیریت کلاس معلمان مورد مقایسه قرار میدهد. جامعه آماری این پژوهش شامل 120 معلم و 3500 دانش آموز دختر مقطع ابتدایی شهرستان ابهر در سال تحصیلی 96-97 بود. با استفاده از روش نمونه گیری خوشهای و به شیوه تصادفی تعداد93 نفر از معلمان و 465 نفر از دانش آموزان دوره دوم ابتدایی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه سبک مدیریت کلاس ولفانگ وگلیکمن و پرسشنامه خلاقیت عابدی ( اقتباس از پرسش نامه کلامی تورنس) استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که معلمان شرکت کننده در تحقیق حاضر از دو سبک مدیریت تعاملی و مداخله گر در کلاسهای درس خود استفاده می کنند. براساس یافته ها، میزان خلاقیت دانش آموزان در کلاس هایی که با سبک مدیریت تعاملی اداره میشدند، در مقایسه با گروه مقابل، به طور معناداری بالاتر بود. در دو خرده مقیاس تفکر سیال و انعطاف پذیری پرسشنامه خلاقیت نیز دانش آموزان دارای معلمان تعامل گرا از میانگین بالاتری برخوردار بودند. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر با یافته های بسیاری از تحقیقاتی که بر مطلوب تر بودن شیوه مدیریت کلاس تعامل گرا تاکید داشته اند، همسوست. براساس نتایج این پژوهش چنین به نظر میرسد که حاکم بودن فضایی که در آن امکان بحث و تبادل نظر بین معلم و شاگردان وجود داشته باشد، بستر مناسبتری را برای رشد و پرورش خلاقیت و نوآوری دانش آموزان فراهم میسازد.

Keywords:

خلاقیت , سبک مدیریت تعاملی , سبک مدیریت مداخله گر , سبک مدیریت غیر مداخله گر.

Authors

معصومه مهدیخانی

کارشناس ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد زنجان

فرشیده کاظمی

عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور