بررسی رابطه بین یادگیری سازمانی با نوآوری در مدارس مقاطع متوسطه اول و دوم شهرستان آمل

در گذشته، بنای اساسی سازمان های موفق را سرمایه و نیروی کار تشکیل می داد، اما در حال حاضر بدون شک سازمان هایی که یاد می گیرند و نوآور و خدمت محور هستند، سازمان های موفق محسوب می شوند. هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین یادگیری سازمانی با نوآوری می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی و از نوع همبستگی است. داده های مورد نیاز با استفاده از ابزار پرسشنامه های یادگیری سازمانی نیفه((2001 و پرسشنامه استاندارد نوآوری کولز و واندن بروک((2007 و توزیع آن بین 317 نفر از دبیران مدارس مقاطع متوسطه اول و دوم شهرستان آمل به روش نمونه گیری تصادفی ساده گردآوری شده است. جهت بررسی روائی پرسشنامه از نظر متخصصین و صاحبنظران و برای برآورد پایائی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است که میزان آن برای یادگیری سازمانی 0,881 و برای نوآوری 0,853 بوده است. برای تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین یادگیری سازمانی و مولفه های هفتگانه آن (چشم انداز مشترک، فرهنگ سازمانی، کار و یادگیری گروهی، اشتراک دانش، تفکر سیستمی، رهبری مشارکتی، توسعه شایستگی های کارکنان) با نوآوری رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد.

Keywords:

یادگیری سازمانی , نوآوری , مدارس , شهرستان آمل.