ایراندخت فیاض - دانشیار فلسفه تعلیم وتربیت دانشگاه علامه طباطبائی
حسین شرفی - دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم وتربیت دانشگاه فردوسی مشهد

تربیت دینی ازجمله حوزه های مهم تربیتی است که چنانچه سوء فهم وعمل نسبت به آن صورت پذیرد، آسیب های فراوانی را درپی خواهد داشت. همچنان که  باقری در مبحثی تحت عنوان آسیب و سلامت در تربیت دینی به این آسیب ها پرداخته است. یکی از حوزه های مهم این آسیب شناسی، به مفهوم بنیادین کمال گرایی دینی و شکل آسیب زای آن یعنی کمال گرایی غیرواقع گرا مربوط شده و وضعیت سلامت در این حالت، سهل گیری بیان شده است. در این مقاله با استفاده از روش فلسفی، نابسندگی تبیین صورت گرفته از سهل گیری به عنوان وضعیت سلامت فوق الذکر نشان داده شده و تلاش گردیده است تا تبیین شایسته تری از نسبت تساهل با کمال گرایی دینی ارائه شود. طبق این پژوهش لفظ کمال گرایی غیرواقع گرا مسائلی را سبب می شود که موجب تضعیف کمال گرایی و حرکت به سوی غایت دینی می شود. لذا با تبیین جایگاه تساهل ورزی به عنوان یک مفهوم پازل گونه و فازی در فاصله دو قطب سهل انگاری و صعوبت موثر، حدوث مسائل فوق الذکر نیز رفع می شود.

کمال گرایی, تساهل و تسامح, مدارا, تربیت دینی