مهدی محمدی - دکتری تخصصی مدیریت بازرگانی، سیاستگذاری بازرگانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
بهمن حاجی پور - دانشیار دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

      همکاری هم زمان شرکت های رقیب که از آن به همکاری-رقابت یاد می­شود اخیرا موردتوجه صنایع و شرکت­ها قرار گرفته است. شرکت­ها با اغراض مختلفی همچون افزایش بهره وری، ارتقاء جایگاه رقابتی و کسب دانش و تکنولوژی ­روز صنعت خود از این راهبرد بهره می گیرند. در سطح جهانی شرکت­های خودروساز متعددی همچون جنرال­موتورز، تویوتا و نیسان و در ایران نیز شرکت ایران خودرو ازجمله شرکت هایی هستند که از این راهبرد جهت پیشبرد اهداف خود بهره گرفته اند. اما بررسی های انجام­گرفته حاکی از این است که این پدیده در صنعت خودروسازی ایران تاکنون الگوسازی نشده است و ابعاد و مولفه های آن شناسایی نشده است. رویکرد سیستمی می تواند در ایجاد یک الگوی جامع و منسجم نقش آفرینی کند. پژوهشگر در این مقاله قصد دارد با استفاده از ابزار روش شناختی کیفی و راهبرد نظریه پردازی داده بنیاد به شناسایی الگوی همکاری-رقابت در صنعت خودرو ایران بپردازد. جامعه آماری این پژوهش شرکت ایران خودرو و روش نمونه گیری، نمونه گیری هدفمند است. نتایج حاصل از تحقیق در قالب سیستم همکاری-رقابت در سه بخش شناسایی شده است. بخش اول به محرک های همکاری-رقابت شامل دودسته کلی از محرک های داخلی و خارجی، بخش دوم فرایند همکاری-رقابت با محوریت استراتژی های همکاری و درنهایت بخش سوم به پیامدهای به کارگیری همکاری-رقابت در صنعت خودرو ایران می پردازد.

روابط بین شرکت ها, رویکرد سیستمی, نظریه پردازی داده بنیاد, همکاری, همکاری-رقابت