بررسی مولفه های تربیت در خانواده قرآنی

انسان یگانه موجودی است که دارای قابلیت ، و نیازمند تربیت است تا به کمال و تعالی انسانیت و هدف خلقت خویش نائل آید و اولین بستر زمینه ساز تحقق این تربیت ، خانواده است زیرا ساختمان و بنایی برتر از خانواده وجود ندارد و تا خانواده ای در رحم زمانی دنیا شکل نگیرد و تکون وجودی نیابد اساسا تربیت انسان حیث وجودی و فرصت تحقق نمی یابد . خانواده زنده ترین نهاد و سازنده ترین مجموعه ای است که در سایه سار آن زوجین در بستر روابطی جدید چون همسری و ولاد_فرزندی دست به تلاشی مداوم و آگاهانه جهت تحصیل وحدت ، رشد و تعالی وجودی می زنند . طی این مراتب جز با تمسک حقیقی به قرآن کریم به عنوان نقشه راه هدایت انسانها میسور نیست . این مقاله برآن است تا به شیوه مطالعه تحلیلی اسنادی و مبتنی بر آیات و روایات ، ضمن معناشناسی خانواده قرآنی، مهمترین مولفه های تربیت درخانواده قرآنی را گردآوری نموده و تحلیلی مفهومی در این باب فراهم آورد . برخی از مولفه های تربیتی احصاء شده که هریک پیامدهای تربیتی ای را دارا است ، عبارت هستند از حق محوری و لاتزام به تفکر دائم لاحضوری ، باور به هدفمندی در زندگی ،دغدغه مندی زمینه سازی ظهور ، پذیرش تفکیک نقش ها ، یادگیری دوسویه و مستمر ، مودت و احسان ، طیب گویی و ادب مداری، صبر فعال و هدفمند .

Keywords:

تربیت , خانواده , قرآن , روایات