مرضیه محصص - عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی دانشکده الهیات و ادیان
یونس رضازاده - دانشجوی دکتری رشته مدرسی معارف اسلامی دانشگاه شهید بهشتی

رازداری به مثابه یکی از ارکان تعامل در فرآیند مشاوره، زمینه ساز ارائه بدون تشویش تمامی اطلاعات از سوی مراجعه کننده است و به تشخیص و درمان زودهنگام اختلال می انجامد. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی، آیات و روایات مرتبط با اصل رازداری را مورد بررسی دقیق قرار داده و در جستجوی پاسخ به این پرسش است که مصلحت های فردی و اجتماعی رازداری در فرآیند مشاوره کدامست یافته های پژوهش حاکی از آن است که رضایت مراجعه کننده، احتملا خطر فردی و اجتماعی، وجود حکم قضایی، توصیه متخصصان و توجه به حقوق ولادین مراجعه کننده، در زمره مهمترین موضوعاتی است که مرزهای رازداری را ترسیم می نماید. بدین ترتیب هر چند مطابق آموزه های اسلامی، حفظ اسرار مراجعه کننده بر مشاوران ضرورت دارد، لکن در صورت تحقق مصلحت هایی قوی تر، افشای راز جواز می یابد.

مشاوره ، رازداری، مبانی اسلامی، افشای راز