اعظم رحمتی - دانشجوی دکتری فقه وحقوق خصوصی، گروه حقوق خصوصی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ا یران
محسن یوسف زاده - گروه روانشناسی بالینی، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

هدف کلی تحقیق بررسی نقش آموزه های دینی در افزایش هوش هیجانی همسران در جهت کاهش امار طلاق است. سولا اصلی نیز با گزاره نقش آموزه های دینی در افزایش هوش هیجانی همسران در معرض طلاق چیست تدوین گردید، روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه ی گردآوری داده ها، توصیفی-تحلیلی وجامعه ی تحقیق در برگیرنده کتب، اسناد و مدارک قابل دسترس در خصوص موضوع تحقیق بوده و از روش نمونه برداری هدفمند گزینشی استفاده شده است، نتایج تحقیق بیانگر این است که اموزه هایی که در دین مبین اسلام در جهت استحکام خانواده وجود دارد به دو دسته تقسیم می شود اول آموزه های سفارش شده به خانواده های متعادل و سلام در جهت افزایش رضایت مندی زندگی زناشویی مانند: مودت و رحمت، معرفت نفس، عزت نفس، همدلی، رعایت حقوق متقابل. و دوم توصیه هایی که به خانواده های اسیب دیده و در معرض طلاق صورت می گیرد مانند مفاهیمی همچون صبر، حسن معاشرت، مسئولیت پذیری و وفای به عهد و حسن ظن که در جهت تقویت مولفه های هوش هیجانی زوجین بسیار موثر بوده و در پرتو آنها حداقل، سازگاری و حداکثر، رضایتمندی در زندگی زناشویی افزایش یافته و آمار طلاق کاهش مییابد.

هوش هیجانی، سازگاری در زندگی زناشویی، رضایتمندی زندگی زناشویی، طلاق، اموزه های دینی