ماهیت نقش اجتماعی زنان از منظر قرآن

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,841

This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

GPSY01_059

تاریخ نمایه سازی: 4 مرداد 1399

Abstract:

زنان تشکیل دهنده بیش از نیمی از جمعیت جوامع هستند . از آنجا که نقش زن و مرد برای رسیدن به مقاصد و اهداف جامعه مکمل یکدیگر است و ایفای درست هریک به نقش آفرینی طرف مقابل کمک می نماید ، جامعه جز با کارکرد متقابل نقش دو جنس زن و مرد قادر به کمال و ادامه حیات خویش نخواهد بود . همسان سازی نقش زن و مرد یا نادیده گرفتن نقش کلیدی زنان ضربه مهلکی به جامعه وارد ساخته و جامعه را به تک بعدی بودن کشانده و هلاکت را برای آن رقم می زند .هدف: هدف از این پژوهش در گام نخست به دست آوردن تعریفی از منظر قرآن درباره نقش اجتماعی زنان است تا در بررسی های آتی بتوان برای اجرایی کردن این نقش در جامعه طرح و برنامه ارائه شود . روش: روش این تحقیق کشف واژه های مرتبط با نقش اجتماعی زنان و بررسی معنای واژه با شیوه های قرآن به قرآن بوده که در نهایت به تعریفی از نقش اجتماعی زنان می انجامد. یافته ها نزنان با عنوان حرث به عنوان زمینه رویش در جامعه مشخص شد که اگر در جهت صحیح رشد قرار گیرد قابلیت دارد تا تحت اراده رشد دهنده هم جهت خود مراحل رشد را پیموده و ثمرات متعددی را برای خود و جامعه به ارمغان آورده و منجر به رشد و شکوفایی جامعه شود در نهایت زنان را به عنوان زمینه قیام در جامعه معرفی می نماید که تحت اراده قوام قادر به قیام و ایجاد قیام در جامعه هستند که استمرار حیات جامعه و ایجاد رشد و قیام در آن منوط به این نقش کلیدی در زنان است و اختلال در قیام زنان به هر علتی و در هر مرحله ای از رشد موجب اختلال در نقش حرث بودن آنهاست که در نهایت قعود و هلاکت را در جامعه به بار خواهد آورد.درنتیجه زمینه بودن برای قیام ماهیت اصلی نقش اجتماعی زنان است که توضیح چگونگی قیام و برنامه ریزی برای آن در پژوهش های بعدی مورد بررسی قرار می گیرد.

Authors

مریم کوچک زاده

کارشناسی ارشد، فلسفه غرب، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، فارغ التحصیل رشته علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران ،ایران

سارا شهیدزاده

پژوهشگر قرآنی و کارشناس ارشد علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی