محمدرضا صفائی تخته فولادی - دانش آموخته سطح چهار حوزه علمیه اصفهان
مطهره ذوالفقاری - کارشناس ارشد رشته الاهیات و معارف اسلامی گرای ش تفسیر و علوم قرآ نی، دانشگاه قم

تغافل به معنی خود را به غفلت زدن یکی از اصول تربیت اخلاق اسلامی است، که توجه به آن آثار بسیاری در شکل گیری شخصیت فرزندان ایفا می کند. از این رو در این نوشته به بررسی نقش این اصل تربیتی در منظومه تربیتی اسلام پرداخته می شود.اهمیت این موضوع در این است که تا کنون نوشته هایی که در این باره به نگارش در آمده، که غلابا به صورت کلی به این مهم پرداخته اند و از بررسی این موضوع به عنوان یک اصل تربیتی در فرزندان غافل بوده اند. از این رو این نوشته بر آن است این خلاء را جبران نماید. در گام نخستین به معرفی این واژه و انواع آن پرداخته شده؛ سپس به اثرات این اصل تربیت اشاره شده است و در نهایت مواردی که تغافل در آن بایسته و نابایسته است مشخص شده. حاصل آنکه این اصل تربیتی در موارد پسندیده، باعث ایجاد ملکه بردباری، کرامت انسانی و آسودگی فردی و اجتماعی در فرزندان می گردد و در موارد ناپسند باعث ایجاد حقارت، مرده دلی و زندگی فردی نا بهنجار در ایشان می گردد

تغافل، تربیت، تاثیرگذاری، بایسته ها، نبایسته ها، دیدگاه اسلام