محمدسعید ایزدپناه - کارشناس ارشد علوم تربیتی، گرایش تعلیم و تربیت ارزشها ، موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره) ، قم ، ایران

رابطه معنوی انسان با خداوند را در چهار جهت میتوان تصور کرد : بینش ها و نگرش ها ، صفات ، افعال و رفتار و در نهایت علاقه ها و گرایش ها و برای هر کدام به ترتیب این گونه می توان مثال زد : شخصی خدا را به صفت رحمت می شناسد ( نگرش ) ، خود نیز به صفت تسلیم در برابر خداوند رسیده است ( صفت ) و نماز میخواند ( فعل ) و خداوند را دوست دارد ( گرایش ) . در این تحقیق ارتباط بین این موارد و تاثیرگذاری هرکدام بر دیگری مورد بررسی قرار می گیرد . پاسخ به این مساله در شناخت روش اصلاح و بهبود رابطه با خداوند و رشد معنوی انسان موثر است . در این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی به بررسی این رابطه پرداخته می شود تا شروع حرکت به سمت خداوند تبیین شود . در ادامه با اثبات تاثیر این مولفه ها بر روی یکدیگر، به این نتیجه می رسیم که بینش های انسان مقدم بر گرایش های او هستند و گرایشات انسان زمینه ساز افعال او می باشند و تکرار افعال ، در او صفات را ایجاد می کنند.

مراتب ، ارتباط معنوی ، بینش ، گرایش