سمیرا فولادچنگ - دانشجوی کارشناسی ارشد. گروه روان شناسی، دانشکده ی علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه اصفهان اصفهان، ایران

نگرانی از یک سو بهنجار و از سویی دیگر نابهنجار قلمداد می شود، هدف از پژوهش حاضر بررسی تمایز میان نگرانی سازنده و نگرانی مخرب براساس آموزه های قرآنی است. روش به صورت کیفی و مبتنی بر بررسی واژه ای آیات قرآن بوده است، تمامی آیات در بردارنده ی ریشه ی خوف بررسی و یافته ها طبق نکات استخراج شده از کتب لغت معتبر و تفسیر المیزان تدوین و تنظیم گردید. یافته ها: خوف نزدیک ترین واژه به نگرانی است هم از جهت تقابل با امنیت و هم از جهت آنکه به دو صورت مثبت و منفی در قران به کار برده شده است. نگرانی سازنده ناشی از رافت و رحمت خدا بوده و مقدمه ی عمل با تقوا محسوب می شود، و در مقابل نگرانی مخرب احساس جدایی از امور ناپایدار دنیایی است، که شامل نگرانی از فقدان شرایط مطلوب در آینده و نگرانی از قرار گرفتن در شرایط سخت و ناخوشایند است. بحث و نتیجه گیری: عامل اصلی در نگرانی توجه است؛ اگر معطوف به امور پایدار ثابت باشد امکان تجسم موقعیت ها و تسلط بر آن ها را برای فرد فراهم آورده و امنیت بخش است و اگر معطوف به امور ناپایدار باشد سبب اضطراب و سکون فرد خواهد شد.

نگرانی سازنده، نگرانی مخرب، یوسترس. دیسترس، رویکرد قرآنی