سیر تصنیف در شعر فارسی از آغاز تا نهضت مشروطه
عنوان مقاله: سیر تصنیف در شعر فارسی از آغاز تا نهضت مشروطه
شناسه ملی مقاله: JR_JSHD-3-5_009
منتشر شده در شماره ۱ دوره ۳ فصل در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JSHD-3-5_009
منتشر شده در شماره ۱ دوره ۳ فصل در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
شعله عبدالعلی پور - دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
خلاصه مقاله:
شعله عبدالعلی پور - دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
شعر و موسیقی، زبان دل و احساساند. شعر تسلیبخش ناکامیها و موسیقی مونس و غم خوار دوران تنهایی و سختیهای بشر بوده است. تصنیف، تلفیق ماهرانه این دو هنر است؛ به گونهای که بر دل مخاطب اثری شگرف داشته باشد. در این پژوهش سعی بر این است که این موضوع در ادب فارسی از آغاز تا مشروطیت بحث و بررسی شود و معانی و مفاهیم مختلف آن در طی دورههای تاریخی و نمونههایی از چهرههای برجستهای که به این مقوله پرداختهاند، نقل و تبیین گردد. روش تحقیق در این پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی و بر مطالعات کتابخانهای استوار است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که تصنیفسرایی در تمامی دورههای حیات ایرانیان وجود داشته است؛ زیرا به طور مستقیم با آمال و عواطف اقوام ایرانی مرتبط بوده و درونمایه اصلی زبان ملی ما را رقم زده است. تصنیف از قرن دهم به بعد رواج بیشتری یافت و در دوره مشروطیت با شاعرانی چون عارف و ملکالشعرا و... به اوج رسید.
کلمات کلیدی: تصنیف, موسیقی, سرود, عارف, مشروطیت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1033734/