شهلا قائدی - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه حسابداری،واحد بندرعباس،دانشگاه آزاد اسلامی،بندرعباس،ایران
علی امیری - استادیار،گروه حسابداری، واحد بندرعباس،دانشگاه آزاد اسلامی،بندرعباس،ایران

هدف اصلی این پژوهش بررسی مقایسه تاثیر مدیریت سرمایه در گردش و سودآوری شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران )در هفت صنعت غذایی، کانی و معدنی، شیمیایی، خودرو ماشین آلات، فلزات، الکترونیک و سایر صنایع( طی سالهای -1392 1396 است و همچنین اولویت بندی و تعیین تقدم و تاخر شدت رابطه سرمایه در گردش و سودآوری بین این هفت صنعت است؛ که مدیریت سرمایه در گردش به عنوان متغیر مستقل و سودآوری به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شده است. برای اندازه گیری مدیریت سرمایه در گردش از معیار چرخه تبدیل وجه نقد استفاده شده است؛ که خود چرخه تبدیل وجه نقد از متغیرهای دوره وصول مطالبات، دوره تبدیل موجودی کاال و دوره پرداخت بدهی تشکیل شده است؛ و 4 متغیر اهرم مالی، اندازه شرکت، بازده دارایی ها و فرصت رشد به عنوان متغیرهای کنترلی این پژوهش در نظر گرفته شده است. سپس برای آزمون فرضیه های آماری از آزمون رگرسیون خطی روش حداقل مربعات معمولی با مدل اثرات ثابت استفاده شده است. نتایج آزمون فرضیه اول بیانگر این موضوع است که بین سرمایه در گردش در صنایع غذایی، خودرو و ماشین آلات، کانی و معدنی، شیمیایی و سایر صنایع و سودآوری آنها ارتباط مثبت و معنیداری وجود داشت ولی در صنعت الکترونیک و فلزات این فرضیه رد گردید.نتایج حاکی از آن است که شرکتها میتوانند از طریق مدیریت مناسب سرمایه در گردش سودآوری خود را افزایش دهند و برای سهامداران خود ایجاد ارزش کنند؛ و برای فرضیه دوم که اولویت بندی صنایع بود. شدت رابطه سرمایه در گردش و سودآوری در صنعت غذایی حدود %43، صنعت کانی و معدنی % 42، سایر صنایع %38، صنایع شیمیایی %36 و صنعت خودرو و ماشین آلات %31 بود که صنعت غذایی در اولویت و صنعت خودرو و ماشین آلات در رده آخر قرار گرفت.

سرمایه در گردش، سودآوری، صنایع، چرخه تبدیل وجه نقد.