بررسی تاثیر ساختار سازمانی بر مدیریت منابع انسانی با وجود توسعه فضای مجازی والکترونیک

ره آورد هزاره سوم سرعت و تغییرات آنی در تمام زمینه هاست و سازمانها نیز از این تغییر مستثنی نیستند. امروزه رشدو توسعه سازمانها، تحول و دگرگونی، بهبود و اثربخشی در سازمانها به نیروی انسانی بستگی داشته و هرگونه استفاده بهینه از سرمایه های فیزیکی و منابع ملی و انتقال تکنولوژی با تربیت و آموزش صحیح سرمایه های انسانی مقدور بوده، فلذا ضروری است سازمانها دیدگاه هزینه ای به نیروی انسانی نداشته و از طریق ایجاد مهارت و آموزش بر قدرت تخصصی آنها افزوده و سرانجام بهره وری نیروی کار در سازمان را افزایش دهند. مدیریت منابع انسانی از مهمترین فرایندهای مدیریتی و پشتیبانی در همه سازمانهاست و میتواند موجب ایجاد و تقویت مزیتهای رقابتی قابل اتکائی برای سازمانها شود. مدیریت منابع انسانی، پیشنیازهای اولیه برای ساختارسازمانی را تعریف میکنند. هر سازمانی ساختار سازمانی خود را به طور متفاوتی طراحی میکند و از رویکردهای مختلف برای تعیین سطح مناسب الیه های مدیریتی و نحوه همکاری بین واحد منابع انسانی و دیگر بخشهای سازمان استفاده میکند. به طورکلی، بسیاری از سازمانها از لحاظ ساختار منابع انسانی با هم مشابه اند. با وجود توسعه فضای مجازی و الکترونیک ساختار سازمانی منابع انسانی باید به گونه ای باشد که پایینترین سطح واحد منابع انسانی حق تصمیم گیری داشته باشد. ساختار سازمانی باید انعطافپذیر باشد. ساختارسازمانی غیر انعطاف پذیر، واکنش مناسب را تقریبا غیرممکن میکند و یا آن را ناکارآمد میسازد. هیچ کارمند نباید موقعیت شغلی فعلی را بهعنوان مقصد نهایی به دست آورد . این ساختار باید از رشد شغلی در منابع انسانی حمایت کند ومسیرهای شغلی در مدیریت منابع انسانی باید با ساختارسازمانی هماهنگ شود .

Keywords:

ساختار سازمانی , مدیریت منابع انسانی , فناوری اطلاعات , فضای مجازی , فضای الکترونیک