ارزیابی و سنجش رابطه مولفه های کالبدی موثر بر امنیت با میزان پایداری بافت های تاریخی، نمونه مورد مطالعه: بافت تاریخی شهر یزد

امنیت یکی از شاخص های موثر بر ارتقای پایداری سکونتگاه ها و از جمله زیرساخت­های لازم جهت رونق اجتماعی، اقتصادی و کالبدی در شهرها و به ویژه بافت های تاریخی است. در این پژوهش سعی گردیده رابطه مولفه های کالبدی موثر بر امنیت با میزان پایداری بافت تاریخی شهری یزد، در قالب مولفه های شش­گانه و به واسطه 24 شاخص بررسی گردد. در این پژوهش از روش پژوهش پیمایشی و همبستگی استفاده شده است. به منظور سنجش و ارزیابی رابطه امنیت با میزان پایداری در بافت تاریخی شهر یزد، ابتدا شاخص های سنجش میزان پایداری در ابعاد پنج گانه تعیین و به کمک پرسشنامه و برداشت کالبدی، میزان عددی شاخص ها سنجش و سپس با استفاده از تکنیک AHP  و به کمک نرم افزار GIS وزن نهایی شاخص ها اعمال و نقشه های میزان پایداری و در نهایت نقشه پایداری کل استخراج شد. به منظور سنجش رابطه متغیرهای مستقل و وابسته از آزمون های آماری رگرسیون خطی چندگانه و آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. همچنین از آزمون دوربین واتسون جهت بررسی هم خطی متغیرها و از آزمون آماری کولموگراف - اسمیرنف جهت تشخیص نرمال بودن توزیع داده های پژوهش و جهت تبیین معنی داری مدل رگرسیونی چندگانه از روش تحلیل واریانس ANOVA استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در مجموع بافت تاریخی شهر یزد نسبتا ناپایدار است و مولفه های نور و روشنایی با بتای0.576  و نظارت اجتماعی با بتای  0.502بیشترین رابطه مستقیم و معنی دار را با ارتقای میزان پایداری در این بافت دارند. همچنین مولفه خوانایی با بتای 0.352 کمترین میزان همبستگی را با ارتقای میزان پایداری دارد.

Keywords:

پایداری , امنیت , بعد کالبد , بافت تاریخی , یزد