معیارهای طراحی شهرک سرا های پایدار در اقلیم گرم و خشک (مطالعه موردی: شهرکاشان)

فرهنگ غنی ایران اسلامی و نمادهای معمارانه آن در این سرزمین به همراه همسازگاری آن معماری با طبیعت و شرایط اقلیمی، لزوم توجه به معماری ایرانی و بازشناسی ارزش های سنتی آن را روشن می سازد. تحقیق حاضر در جست­وجوی کشف معیارهای طراحی شهرک­سرا­های پایدار کاشان با رویکرد بازشناسی الگوهای ارزشمند معماری سنتی در اقلیم گرم­وخشک ایران بوده و با هدف تعیین معیارهای طراحی محیط کالبدی سراها در شهر کاشان انجام پذیرفته است. روش پژوهش تهیه پرسشنامه و اقدامات پیمایش میدانی مستند بر بررسی تحلیلی- هندسی بر روی 20 خانه­ مشهور تاریخی شهر کاشان است. جامعه آماری شامل دو گروه متشکل از30  متخصص رشته معماری و آشنا به معماری ابنیه تاریخی، به انضمام 125 نفر از ساکنین علاقمند در شهر کاشان بوده است که پرسش نامه های حاصل از آنها با نرم­افزار تحلیل آماری SPSS22 مورد تحلیل قرار گرفته است. به منظور تشخیص عوامل اصلی الگوی طراحی  از روش تحلیل عاملی با کمک منحنی دانه بندی عوامل موثر استفاده شده است. یافته­های تحقیق بیانگر 8 عامل اصلی موثر در طراحی مطلوب است که با تکیه بر 25 ریز عامل تشکیل دهنده است. مهم­ترین و برترین شاخص­های طراحی شامل سه معیار اصولی مورد نیاز مخاطبین شهرک­سراها با عناوین؛ -1 تعامل مخاطب با طبیعت ، -2 پاسخ­گویی به نیازهای مخاطب و -3 انطباق با فرهنگ بومی بوده اند.

Keywords:

شهرک سراها (شهرک های ویلایی) , سراهای پایدار , معماری سنتی , الگوهای ارزشی , اقلیم گرم و خشک