مرجان صفاری - استادیار مدیریت ورزشی، دانشگاه مدرس، تهران
کلثوم حیدری - کارشناسی ارشد مدیریت اوقات فراغت و ورزش های تفریحی، دانشگاه شهید چمران اهواز
مهدی لطیفی فرد - دانشجوی دکترای مدیریت ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

هدف این پژوهش تعیین تاثیر مشارکت پایدار در گردشگری ماجراجویانه بر توانمند­سازی زنان بود. روش شناسیپژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازحیث روش، توصیفی-همبستگی بود و همچنین، بر مدل سازی معادلات ساختاری مبتنی بودو با استفاده از نرم افزار اسمارت پی.ال.اس. سه انجام شد. جامعه آماری این مطالعه تمام زنان ایرانی بودند که در فعالیت­های گردشگری ماجراجویانه مشارکت داشتند که 223 نفر به عنوان نمونه به صورت دردسترس انتخاب شدند. ابزار جمع­آوری داده­ها پرسش نامه مشارکت پایدار در گردشگری ماجراجویانه از اریک بکمن (2013) و پرسش نامه پژوهشگرساخته ای برای سنجش توانمندسازی زنان بود. روایی این پرسش نامه­ها با کمک نظرهای اصلاحی اساتید جامعه­شناسی و مدیریت ورزشی بررسی شد و پایایی پرسش نامه­ها با تعیین ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تایید شد.نتایج نشان داد که در ایران امکان توانمندسازی زنان در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، فیزیکی و سیاسی ازطریق مشارکت آن ها در فعالیت­های ماجراجویانه وجود دارد. همچنین، توانمندسازی ازطریق مشارکت در گردشگری ماجراجویانه با توجه به ویژگی­های این نوع فعالیت­های جسمانی در فضاهای آزاد، به زنان ایرانی این فرصت را می­دهد که ظرفیت­های خود را در کنترل و اثرگذاری بر تصمیم هایی ارتقا دهند  که بر فضای زندگی شخصی آنان تاثیر می گذارند و به سود آن ها هستند. به سازمان­های متولی امور زنان پیشنهاد می­شود به عنوان راهبردی جدید برای توانمندسازی زنان، به فراهم کردن فرصت­های مشارکت آن ها در فعالیت­های جسمانی و به طور خاص، ورزش­های ماجراجویانه اقدام کنند.

مشارکت پایدار, گردشگری ماجراجویانه, توانمندسازی زنان, خودبیانگری, توانمندسازی اجتماعی