بررسی رابطه یادگیری سازمانی با خودکارآمدی عمومی و اشتیاق کاری در ادارات ورزش و جوانان استان مرکزی

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه یادگیری سازمانی با خودکارآمدی عمومی و اشتیاق کاری کارکنان در ادارات ورزش و جوانان استان مرکزی است. روش این پژوهش توصیفی بوده و از نوع مطالعات هم بستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان مرکزی تشکیل دادند (289 نفر) که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، 159 نفر از میان آن ها انتخاب شدند. بر اساس یافته ها مشخص شد که رابطه معنا داری بین یادگیری سازمانی و خودکارآمدی عمومی و نیز یادگیری سازمانی و اشتیاق کاری کارکنان وجود دارد. همچنین نتایج بیانگر این است که از بین مولفه های یادگیری سازمانی، انتقال و یکپارچه سازی دانش قوی ترین متغیر در پیش بینی خودکارآمدی عمومی و اشتیاق کاری کارکنان می باشد. شایان ذکر است که هر چهار مولفه یادگیری سازمانی، بخشی از واریانس متغیر خودکارآمدی عمومی را تبیین کردند. بخشی از واریانس متغیر اشتیاق نیز توسط سه مولفه (انتقال و یکپارچه سازی، تعهد مدیریت و فضای باز و آزمایشگری) متغیر یادگیری سازمانی تبیین گردید.

Keywords:

یادگیری سازمانی , خودکارآمدی عمومی , اشتیاق کاری