توسعه مدلی مبتنی بر برنامه ریزی آرمانی تجدیدنظر شده چند انتخابی جهت تخصیص بهینه فعالیتها به ایستگاه های کاری در سیستم تولید کارگاهی بارویکرد افزایش قابلیت اطمینان

تخصیص فعالیتها به ایستگاه های کاری می بایست به شیوه ای برنامه ریزی شود که در نهایت، موجب افزایش بهره وری، کاهش هزینه های تولید، و تحویل به موقع محصولات گردد. در تحقیق حاضر به منظور تخصیص بهینه فعالیتها به ایستگاه های مختلف کاری در استقرار کارگاهی، روشی جدید ارائه شده است. در روش پیشنهادی، ابتدا فعالیت های کاری باتوجه به دو معیار قابلیت اطمینان و هزینه، توسط گروه خبرگان مورد ارزیابی قرار میگیرند. در مرحله بعد، با توجه به ایستگاه های کاری موجود در قلمروی مکانی موردنظر، ارزیابی فعالیتهای کاری، نسبت به ایستگاه های کاری مذکور در دو معیار قابلیت اطمینان و هزینه، توسط گروه ارزیابی، انجام میشود. در این مرحله نیز به استناد رویکرد ارزیابی گروهی، برای انجام ارزیابی های مربوطه از رویکرد بهترین- بدترین (BWM) استفاده میشود. در مرحله نهائی، با در نظر گرفتن وزنهای قابلیت اطمینان، هزینه و تلفیقی فعالیتها، بهینه سازی تخصیص آنها به ایستگاه های کاری مطابق روش برنامه ریزی آرمانی چند انتخابی تجدید نظر شده مدلسازی میشود که هدف اصلی، حداقلکردن هزینه و حداکثر کردن قابلیت اطمینان فعالیتهای کاری مورد نظر خواهد بود. در نهایت، روش پیشنهادی در یک کارگاه برشکاری پیاده سازی شده و نتایج آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

Keywords:

تخصیص فعالیت , استقرار کارگاهی , برنامه ریزی آرمانی , قابلیت اطمینان.