مروری بر مدلهای مکانیابی پوششی و توسعه ی آنها در سیستم خدمات فوریت های پزشکی

خدمات فوریتهای پزشکی (EMS) از نوع خدمات عمومی است که مراقبتهای پزشکی پیش بیمارستانی لازم را برای بیمارانی که با فوریتهای پزشکی تماس گرفته اند، انجام می دهد. هدف نهایی سیستم EMS زنده نگهداشتن افراد و یا کاستن عواقب بیماریها و حوادث با پاسخگویی سریع به فوریتها می با شد. توانایی این سیستم تحت تاثیر تصمیم گیری در مواردی شامل مکانیابی تسهیلات، تخصیص منابع، بخش بندی مناطق تقاضا و قوانین توزیع تسهیلات ا ست. مدلهای مکانیابی پو ششی یکی از مهمترین و پرکاربردترین مدلهای مکانیابی ا ست که در این زمینه به کارگرفته شده و اغلب بر پو شش کافی مناطق تحت شعاع تاکید دارد. در این مطالعه سعی شده تا پیشینه قابل قبولی برای مکان یابی تسهیلات EMS با استفاده از مدلهای پوششی از منظر مدلسازی ریاضی و پژوهش عملیاتی گردآوری گردد. مدلهای پوششی پایه LSCP، MCLP، هایپرکوب، پوشش تدریجی و غیره شرح داده و مدلهای پراهمیت دیگر بر مبنای توسعه های انجام گرفته نسبت به مدلهای پایه با توجه به تغییرات در ماهیت و فرضیات مطرح می شود. افزون بر این، اقبال از هر نوع مدل پوششی و ماهیت آنها با توجه به پژوهش های بررسی شده در این مطالعه برآورد میشود.

Keywords:

مدل پوششی , مکانیابی تسهیلات , خدمات فوریتهای پزشکی EMS