مساله مکانیابی– مسیریابی برای توزیع امداد در بحران با استفاده از وسایل نقلیه زمینی و پهباد

وجود بلایای طبیعی و جنگهای انسان ساز و دخالتهای انسان در ساختار و نظم طبیعت باعث به وجود آمدن خسارت های جانی و مالی بسیاری در سالهای اخیر گردیده است. از این رو افراد مسئول در حوزه بحران سعی کرده اند با انجام اقداماتی میزان خسارت های جانی و مالی را کاهش دهند. یکی از این اقدامات بحث مکانیابی و مسیریابی ایستگاه های امدادی است. در این تحقیق مساله مکانیابی- مسیریابی برای توزیع امداد در شرایط بحران مورد بررسی قرار میگیرد. که شامل دو هدف کمینه سازی هزینه های امداد و مجموع ریسک مسیرهای طی شده است. فرض میشود که برای انتقال اقلام ضروری به مناطق بحران زده، از دو نوع وسیله هوایی و زمینی به صورت توام استفاده می شود؛ با توجه به فاصله نواحی مختلف منطقه بحرانزده تا ایستگاه های امدادی و همچنین میزان احتمال باز یا بسته بودن مسیرهای ارتباطی وسایل نقلیه زمینی یا پهباد برای امدادرسانی انتخاب میگردد. در زمان بحران سرعت پاسخگویی به تقاضاهای امدادی افراد بسیار مهم است، بنابراین، در این تحقیق دو نوع مرکز امداد هوایی و زمینی برای افزایش سرعت پاسخگویی به تقاضاهای امدادی در نظر گرفته میشود. مساله اصلی تعیین مکان مناسب برای ایستگاه های زمینی و هوایی و تعیین مسیر مناسب برای دسترسی به آنها است. مساله مورد نظر به صورت عدد صحیح مختلط (MIP) فرموله شده است. مدل پیشنهادی برای اعتبارسنجی در GAMS حل شده است.

Keywords:

مکانیابی-مسیریابی , پهباد , بحران , امدادرسانی