اثر نانوصفحه های گرافن بر خواص رئولوژی و کششی و رفتار پخت نانوکامپوزیت های برپایه آمیخته های NBR/PVC تهیه شده با روش اختلاط مذاب

در این پژوهش، اثر نانوگرافن بر خواص پخت، کششی و رهایی از تنش نانوکامپوزیت های بر پایه آمیخته NBR/PVC با نسبت درصد 30/70 و لاستیک آکریلونیتریل بوتادی ان با دو مقدار زیاد %45 و متوسط %33 از آکریلونیتریل بررسی شد. نمونه ها با روش اختلاط مذاب تهیه شدند و همان طور که انتظار می رفت، با افزودن نانوگرافن به آمیخته ها، گشتاور پخت افزایش یافت. همچنین، زمان برشتگی (ایمنی) و زمان پخت بهینه به دلیل ممانعت فضایی صفحه های نانوگرافن و ایجاد تاخیر در پخت، افزایش شایان توجهی نشان داد. منحنی های پخت حاکی از اثر درخور توجه درصد آکریلونیتریل (ACN) بر خواص نانوکاموزیت های تهیه شده بود، به طوری که در نانوکامپوزیت های دارای درصد زیاد آکریلونیتریل، گشتاور بیشینه پخت، زمان برشتگی و زمان پخت بهینه افزایش یافت. در ادامه، در آزمون رهایی از تنش مشاهده شد، افزایش مقدار نانوگرافن، مدول اولیه را افزایش می دهد و سبب کاهش مدول نهایی نمونه ها در حالت پیش و پس از پخت می شود. همچنین، در نمونه های با درصد زیاد ACN، مدول اولیه و نهایی در آزمون رهایی از تنش مقادیر بیشتری را نشان می دهد. با افزایش مقدار نانوگرافن و استفاده از نمونه های با درصد زیاد ACN، شیب نواحی کوتاه و بلندمدت نمونه ها در آزمون رهایی از تنش، افزایش یافت. خواص کششی نمونه ها شامل استحکام کششی، ازدیاد طول تا پارگی و مدول یانگ با افزایش مقدار نانوگرافن افزایش یافت. در ادامه، خواص کششی نمونه ها در سه دمای مختلف 25، 50 و 75 درجه سانتی گراد بررسی و مقایسه شد. نتایج اثر دما بر خواص کششی نانوکامپوزیت بیانگر این است که با افزایش غلظت نانوگرافن، کاهش استحکام کششی و مدول یانگ با افزایش دما، نسبت به نمونه بدون نانوذرات بسیار کمتر است.

Keywords:

نانوکامپوزیت NBR/PVC , نانوگرافن , مقدار آکریلونیتریل , پخت , رهایی از تنش , رفتار کششی با دما