اعظم حسینی - طلبه سطح ۳، گرایش تفسیر و علوم قرآنی، موسسه آموزش عالی حوزوی نرجس (سلام الله علیها)، زاهدان
نرگس طالبی - طلبه سطح ۳، گرایش تفسیر و علوم قرآنی، موسسه آموزش عالی حوزوی نرجس (سلام الله علیها)، زاهدان
راضیه قورزایی - طلبه سطح ۳، گرایش تفسیر و علوم قرآنی، موسسه آموزش عالی حوزوی نرجس (سلام الله علیها)، زاهدان

در بین مسلمانان فرهنگ دعا از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد و واژه دعا یکی از الفاظ پرکاربرد در قرآن وسنت است. از آنجا که واژه شناسی دعا و تحلیل معنای آن در نوشتاری به صورت مستقل بررسی نشده لذا لازم وضروری است که این واژه از نظر لغوی و اصطلاحی مورد بررسی قرار گیرد. لفظ دعا یک معنای عام دارد که مطلقخواندن و درخواست است و یک معنای خاص دارد که همان خواندن خداوند و درخواست انسان از اوست. لفظ دعا،الفاظی مترادف و متضاد دارد؛ از جمله الفاظ مترادف آن در فرهنگ لغت فارسی: نیایش ، نیاز ، مناجات ، درود ، ولاء،تعویذ ..... و در فرهنگ لغت عرب :صل ، صلوه ، تضرع است. با توجه به بررسی لغوی لفظ دعا و صلاه در کتب لغتعربی و فارسی این نتیجه حاصل شد که معنای حقیقی و لغوی این دو لفظ همان دعا و درخواست کردن بوده، اماواژه صلاه که قبل از اسلام به معنای دعا بوده بعد از اسلام فقط برای نماز که یکی از مصادیق دعا میباشد، بکار رفته است.

دعا ، صلاه ، نفرین، دعا در آیات، دعا در روایات