آزاده جاویدمنش - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی محض، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
زهره امیرخانی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، مشهد، ایران
امیر مقدم - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، مشهد، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین پیلاتس بر اکسیژن مصرفی میوکارد استراحتی و ترکیب بدن زنان دارای اضافه وزن میباشد. روش این پژوهش از نوع نیمه تجربی و جامعه آماری مورد بررسی از میان زنان دارای اضافه وزن با شاخص توده ی بدنی 25 تا 30 کیلوگرم بر مترمربع، دامنه ی سنی 25 تا 35 سال و بدون سابقه ی ورزشی در منطقه ی معلم شهر مشهد انتخاب شد . تعداد 40 نفر به عنوان داوطلب شرکت در پژوهش اعلام همکاری کردند، که از این میان با توجه به شرایط پژوهش تعداد 24 نفر به طور تصادفی به عنوان نمونه ی نهایی انتخاب شدند. شرکت کننده ها به طور تصادفی به دو گروه: تجربی 12 نفر و کنترل 12 نفر تقسیم شدند. گروه تجربی در برنامه ی تمرین پیلاتس (به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته شرکت کردند، درحالیکه در این مدت گروه کنترل در هیچ برنامه ی تمرینی شرکت نداشتند. از هر دو گروه در روز پیش آزمون و پس آزمون، ترکیبات بدنی، فشارخون و ضربان قلب اندازه گیری شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 22 انجام پذیرفت. نرمال بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف مورد ارزیابی قرار گرفت و برای مقایسه ی بین گروهی از روش آماری t مستقل استفاده شد. یافته ها نشان داد، هشت هفته تمرین پیلاتس بر نسبت کمر به باسن و توده ی چربی بدن زنان دارای اضافه وزن تاثیر کاهشی معناداری دارد (p<0/05، اما بر توده ی بدون چربی بدن و اکسیژن مصرفی میوکارد استراحتی زنان دارای اضافه وزن تاثیر معناداری ندارد .(p> 0/05 نتیجه گیری گرفته شد، اجرای هشت هفته تمرین پیلاتس باعث بهبود ترکیب بدن زنان دارای اضافه وزن میشود.

پیلاتس، ترکیب بدن، اکسیژن مصرفی میوکارد استراحتی، اضافه وزن