تبیین تاثیر خویش رهبری در توانمندسازی روانشناختی با نقش میانجی خودکارآمدی در سازمانهای ورزشی

امروزه با نوجه به ماهیت ورزش، شیوه ی رهبری در سازمانهای ورزشی به صورت مداوم در حال تغییر است، در میان مطالعات مرتبط با رهبری، خویش رهبری زمینه ی بدیعی است که یکی از ارکان حیاتی برای همه ی افراد و سازمانها از جمله سازمانهای انتفاعی و غیرانتفاعی است. هدف از این مقاله بررسی رابطه مستقیم بین استراتژی خویش رهبری و توانمندسازی روانشناختی با در نظر گرفتن نقش خودکارآمدی به عنوان میانجی میباشد. پژوهش حاضر بر اساس روش و چگونگی بدست آوردن داده های مورد نیاز، یک تحقیق توصیفی است، از حیث هدف یک تحقیق کاربردی و از نظر روش اجرا کمی میباشد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه است و جامعه آماری پژوهش حاضر اعضای مجمع عمومی کمیته ملی المپیک 94 نفر متخصصین، صاحب نظران، و خبرگان آشنا به امور کمیته ملی المپیک 176نفر مجموعا 270 نفر میباشد که در بخش کمی براساس جدول مورگان 208 مفر به طور هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. که تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS انجام شده است. نتایج بدست آمده از رابطه بین استراتژی خویش رهبری و خودکارآمدی و بین خودکارآمدی و توانمند سازی روانشناختی نشان میدهد که خویش رهبری با خودکارآمدی و خودکارآمدی با توانمند سازی روانشناختی دارای ارتباط مستقیم و معنا دار میباشد. با توجه به یافته های تحقیق اینطور استنباط میشود که بیشتر نقشهای رهبری در ورزش امروزی به یک نیاز اساسی در هر سارمان تبدیل شده است، پژوهش حاضر همچنین تحقیقات خویش رهبری را در محیطهای ورزشی توسعه میدهد.

Keywords:

خویش رهبری , خودکارآمدی , توانمندسازی روانشاختی.