میرحمید صالحیان - گروه تربیت بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
مهسا ارندان - گروه تربیت بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
لیلا رمضانی زاده باغمیشه - گروه تربیت بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
مجید شکری باغچه جوق - گروه تربیت بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی نیمرخ خودشیفتگی ورزشکاران غیرنخبه و افراد غیرفعال بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پیمایشی- توصیفی میباشد جامعه آماری آن ورزشکاران غیرنخبه و افراد غیرفعال استان آذربایجان شرقی به تعداد 500 نفر بود. حجم نمونه براساس فرمول کوکران برای جامعه 384 نفر محاسبه گردید. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودشیفتگی راسکین و تری (1988 استفاده شد. جهت بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف استفاده و پس از محرز شدن غیرطبیعی بودن داده های پژوهش، از روش آماری ناپارامتریک یومنویتنی برای بررسی اختلاف میانگین متغیرها و برای اولویت بندی متغیرها از آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج نشان داد که بین نیمرخ خودشیفتگی (خود پسندگی، بهره کشی، غرور، محقق دانستن خود ورزشکاران غیرنخبه و افراد غیرفعال تفاوت وجود دارد.

نیمرخ خودشیفتگی، ورزشکاران غیرنخبه، افراد غیرفعال